Διασχίζοντας τον Ρουβίκωνα…
( αντί εισαγωγής)
«Καλέ μου φίλε, αυτός αδρασκελάει το μικρό κόσμο τούτο σαν κολοσσός και όλα εμείς τα ανθρωπάκια γυρνούμε κάτω απ’ τα γιγάντια σκέλια του ψάχνοντας για να βρούμε, φοβισμένοι, τον ντροπερό μας τάφο. Κάποτε οι άνθρωποι είναι κύριοι της τύχης τους. Δε φταίει το άστρο μας, φίλε βρούτε που είμαστε δούλοι, είναι δικό μας λάθος… Όμως πες μου, για όνομα όλων των θεών, με τι θρέφεται ο Καίσαρας αυτός κι έγινε τρανός; Ντροπή σου κόσμε! Ρώμη, έχει σβήσει η ευγενική σου γενιά.» - Σαίξπηρ
1.
Η εθελοντική σκλαβιά είναι η καλύτερη τροφή των καισάρων. Τα κεφάλια που σκύβουν μπροστά στις διαταγές των εργοδοτών, των ανωτέρων, της ιεραρχίας. Τα κεφάλια που σκύβουν γιατί «καλά που υπάρχουν κι αυτοί και τρώμε ένα κομμάτι ψωμί». Τα κεφάλια που σκύβουν γιατί «έχουμε και το δάνειο να αποπληρώσουμε». Τα κεφάλια που σκύβουν γιατί με το σχόλασμα θα «ξεχαστούν» με την παραμύθα της καταναλωτικής μαστούρας. Και στο κάτω κάτω «ποιοι είμαστε εμείς βρε αδερφέ που θα σώσουμε τον κόσμο;». Η υποταγή γεννά βρικόλακες, έτοιμους ανά πάσα στιγμή να πατήσουν πάνω σε πτώματα. Τα βαμπίρ της υποταγής τρώνε τις ίδιες τους τις σάρκες. Τα χέρια των έντιμων και φιλήσυχων πολιτών είναι βαμμένα με αίμα.
Κι εμείς; Είναι αρκετό να ανεμίζουμε δυο-τρεις μαυροκόκκινες σημαίες; Είναι αρκετό να φωνάζουμε 5-6 συνθήματα; Είναι αρκετά τα μαύρα ρούχα και το άγριο υφάκι; Είναι αρκετός ο ανέξοδος καφενειακός τσαμπουκάς; Μήπως πρέπει να σταματήσουμε να παίζουμε με τις κούκλες του Μαρξ ή του Μπακούνιν ή του Νετσάγιεφ ή του Ντουρούτι ή……… Μήπως πρέπει να αρχίζουμε να παίζουμε με τα τομάρια μας; ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!!! Είναι η δική μας σειρά να διαβούμε τον Ρουβίκωνα, είναι η σειρά των βαρβάρων, των απολίτιστων, των λυσσασμένων για ζωή. Ήρθε η σειρά μας να διασχίσουμε τον Ρουβίκωνα, όχι για να κατακτήσουμε την Αυτοκρατορία, αλλά για να την ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ. Ο κύβος ερίφθη… Hannibal ante portas…
2.
Η Ανατρεπτική Δράση όμως είναι ορφανή χωρίς τον Ανατρεπτικό Λόγο, που θα την πλαισιώσει και θα την αγκαλιάσει. Μονάχα με την αδογμάτιστη, αντιπολιτική, επαναστατική θεώρηση θα μπορέσουμε να μετατρέψουμε την μητροπολιτική βία σε επαναστατική. Έτσι θα απαλλαγούμε μια και καλή απ’ όλο το πνευματικό λίπος που έχει συσσωρευτεί στους εγκεφάλους μιας αυτιστικής κοινωνίας κι ενός δύσκαμπτου «χώρου».
Σκοπός δεν είναι η δημιουργία ενός δόγματος που θα ερμηνεύει τα πάντα «κατά τας γραφάς», ούτε μιας ενιαίας άκαμπτης θεωρίας που θα έχει τη λύση «δια πάσα νόσο και πάσα μαλακία». Σκοπός είναι να προωθηθεί μια ζωντανή και εν κινήσει επαναστατική κριτική σκέψη, που αρμονικά δεμένη με την επαναστατική δράση θα συγκροτούν την επαναστατική διαδικασία σε χρόνο ενεστώτα, χωρίς μεσσιανισμούς και εσχατολογίες, χωρίς να περιμένουμε τη μεγάλη νύχτα της επανάστασης. Την έφοδό μας στα χειμερινά ανάκτορα της κάθε εξουσίας την κάνουμε κάθε μέρα..
«όσο για μένα, πέρασα τους δρόμους μέσα σε τούτην την απαίσια νύχτα.
Κι έτσι ανοιχτός, καθώς με βλέπεις, κρατούσα γυμνό το στήθος στους κεραυνούς, και την ώρα που θαρρούσε κανείς πως τα γαλάζια πολύκοχα σπαθιά της αστραπής έσκιζαν τα στέρνα τ’ ουρανού, εγώ πρόσφερα τον εαυτό μου σκοπό στις άγριες φλόγες. Κι αυτό που ξέρω εγώ ας το μάθουν όλοι: Όση σκλαβιά μου πέφτει να υποφέρω στο μερτικό μου, εγώ μπορώ, άμα θέλω, να τη ρίξω από πάνω μου»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου